Φρανκλ, Βίκτωρ (2010[2006]). Το νόημα της ζωής/μτφρ. και επίμετρο: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης. Αθήνα: Ψυχογιός.

Περίληψη

Τον Ιανουάριο του 2006, την εξηκοστή πρώτη επέτειο της απελευθέρωσης από το στρατόπεδο θανάτου Άουσβιτς, όπου ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι πέθαναν, έθνη από όλο τον κόσμο παρακολούθησαν την πρώτη Διεθνή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος. Μερικούς μήνες μετά, θα μπορούσαν κάλλιστα να εορτάσουν την επέτειο ενός από τα πιο ακατάλυτα κείμενα για εκείνη τη φριχτή εποχή. Το Νόημα της ζωής του Βίκτορ Φρανκλ, όπου ο συγγραφέας περιγράφει τις εμπειρίες του στα στρατόπεδα αφανισμού και αναλύει την ψυχοθεραπευτική του μέθοδο της λογοθεραπείας, εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1946.
Το Σεπτέμβριο του 1942, ο Φρανκλ και η οικογένειά του συνελήφθησαν και εκτοπίστηκαν. Ο Φρανκλ πέρασε τα επόμενα τρία χρόνια σε τέσσερα διαφορετικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, απογυμνωμένος από καθετί που τον συνέδεε με τη ζωή, μέχρι την ημέρα της απελευθέρωσής του. Είναι συγκλονιστικό όμως το πώς γαντζώθηκε στη ζωή, και στην κατάφαση στη ζωή, και είναι συγκλονιστικά απλοί οι λόγοι για τους οποίους επιχείρησε, λυσσασμένα και λογικά μαζί, να μείνει ζωντανός. Ο έρως και η γνώση συνθέτουν το νόημα της ζωής για τον Φρανκλ, και το προσωπικό του αυτό νόημα γίνεται ο πανίσχυρος κινητήρας που τον κρατάει στη ζωή. Και η αναζήτηση αυτού του Νοήματος είναι, εντέλει, η κινητήρια δύναμη των πάντων.
Ένα βιβλίο-σταθμός στην ανθρωπότητα. Ένα βιβλίο-ύμνος στον άνθρωπο.

Κριτικές
Βαγγέλης Μπέκας, Ξεχασμένη φρουρά με ιδιαίτερα παιδιά, Ελευθεροτυπία/Βιβλιοθήκη, τχ. 634, 18.12.2010

«Ενα βιβλίο σχετικά με την επιβίωση και ειδικότερα με την εσωτερική δύναμη που γεννά η ύπαρξη κάποιου νοήματος στη ζωή ενός δοκιμαζόμενου ανθρώπου. Ο εβραίος συγγραφέας του βιβλίου βίωσε ακραίες και απάνθρωπες καταστάσεις, κλεισμένος σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αντίθεση όμως με άλλους ομοεθνείς του, από τους οποίους έλειψε η ελπίδα και υπέκυψαν, κρατήθηκε στη ζωή χάριν του έρωτά του για τη γυναίκα του και της θέλησης να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση όλων όσα βίωσε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αυτά έδωσαν νόημα στη ζωή του, αυτά τον στήριξαν. Για τον συγγραφέα η ζωή που βρίσκεται υπό διωγμό δεν έχει καμιά ελπίδα, αν δεν έχει κάποιο νόημα, κάποιον ξεκάθαρο στόχο»

Γιώργος Βιδάλης, Όρθιος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, Ελευθεροτυπία, 24.11.2010

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Βίκτορ Ε. Φρανκλ (1905-1997), ένας από τους σημαντικότερους διανοητές του 20ου αιώνα, ήταν καθηγητής νευρολογίας και ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και, για 25 χρόνια, διευθυντής της Νευρολογικής Πολυκλινικής της. Είναι ο ιδρυτής της λεγόμενης «Τρίτης Σχολής Ψυχοθεραπείας της Βιέννης». Μετά την απελευθέρωσή του από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, και για σαράντα χρόνια, έκανε αμέτρητα ταξίδια σε κάθε γωνιά του κόσμου, δίνοντας πάμπολλες διαλέξεις στην Ευρώπη, την Αμερική, την Αυστραλία, την Ασία και την Αφρική. Ήταν καθηγητής στο Χάρβαρντ, στο Στάνφορντ, και στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπεργκ, καθώς και διακεκριμένος καθηγητής Λογοθεραπείας στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ηνωμένων Πολιτειών του Σαν Ντιέγκο. Είκοσι εννέα πανεπιστήμια του απένειμαν τιμητικούς τίτλους, ενώ η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση τον τίμησε με το βραβείο Oskar Pfister. Το σύνολο του συγγραφικού έργου του Βίκτορ Ε. Φρανκλ έχει μεταφραστεί σε 38 γλώσσες, το δε βιβλίο του Το νόημα της ζωής έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα και συμπεριλαμβάνεται στα δέκα βιβλία που έχουν ασκήσει τη μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ.